Voor de Labradorpost schrijf ik columns over Boris’ belevenissen.
Deze is verschenen in de Labradorpost van Oktober 2022

Na een aantal anders dan anders vakantie om diverse redenen boekten we vorig jaar tíjdens onze zomervakantie alvast de vakantie van dit jaar. Naar Oostenrijk, naar een organisatie speciaal voor mensen met honden. Met Benco, onze eerste hond, zijn we daar al eens geweest en we gingen graag met Boris op herhaling.
Van tevoren kregen we een lijstje met de spullen die we mee moesten nemen. Wandelbroeken, goede wandelschoenen en de juiste spullen voor de hond. En zo vertrokken we bepakt en bezakt richting Oostenrijk. We hadden er allemaal enorm veel zin in. Na een reis met veel ‘baustellen’ in Duitsland (we hadden niet anders verwacht!) kwamen we aan bij een prachtig appartement dat van alle gemakken voorzien was. Er was een grote (gemeenschappelijke) tuin en een klein barretje, en daar kon je vrij gebruik van maken. Ook de honden mochten in de tuin en dat ging in goed overleg of dat goed samen ging met de andere honden.

Op de eerste dag bezochten we de Krimmler Watervallen. En mét kinderen en hond kwamen we ‘hoger’ dan 11 jaar geleden zonder kinderen. Dat was ook wel een beetje omdat ik wat lekkers te  eten en drinken beloofde bij dát restaurantje dáárboven op 1306 meter.
We leerden ooit te lopen als een Oostenrijker. En net zo langzaam naar beneden als je naar boven ging. Maar dat klinkt gemakkelijker dan het is…
We wilden graag naar een Klamm, en zo bezochten we de Sigmund Thun Klamm.
De (open) trappetjes bij de Klamm vond Boris wat spannend, maar na enige aanmoediging ging hij ze állemaal op. En eerlijk, wij vonden de natuur indrukwekkend. Zoveel natuurkrachten met dat vallende en kolkende water onder je. De ruimte zo weids en groot. We genoten allemaal intens. Na een wandeling om de Klammsee waren we moe en voldaan. Boris kon hier en daar lekker even door het water plonzen en pootjes koelen. Wel aan de lange lijn, want in Oostenrijk mogen honden (bijna) nergens los.

Samen met een gids wandelden we bij de Hintersee. Wat een ruimte, hoge bergen, stenen en rotsen, sneeuw in de verte: práchtig. We zagen paarden, koeien, een gems, hoorden murmeltieren en wandelden dat het een lieve lust was. De kinderen zochten stenen en speelden in de watervalletjes. Ook zij genoten ervan! Boris had veel te snuffelen en ook hij liep graag in het water.
Het stappenaantal van zo’n bergwandeling valt nogal tegen, maar je bent wel moe en voldaan van het klimmen en opletten waar je je voeten neerzet.

We kregen (ook van de andere gasten) veel tips over wat er te doen en te wandelen in de buurt was, dus aan informatie ontbrak het zeker niet.

En Boris vond het allemaal prachtig. Met ons op stap, mooie nieuwe gebieden en af en toe met de pootjes in het water. Loslopen dat ging niet, maar hij vond het aan de (lange) lijn ook prima. Wij zeiden op een gegeven moment “het maakt Boris niks uit waar we heen gaan, het is overal schitterend”

Uiteraard genoten we van de Apfelstrudel en de Kaizersmarrn en van lekkere ijsjes, want het was (ook nog eens) prachtig weer!
En na een lange wandeling in de ochtend sliep Boris lekker in de middag en konden wij naar het zwembad of gewoon ook even chillen.

Helaas liep deze vakantie niet zo goed af voor ons. Mijn man brak zijn voet bij een misstap tijdens een wandeling. Hij kreeg een klomp gips om zijn voet waar weinig activiteiten mee mogelijk waren. Ik deed nog een paar keer iets met Boris en/ of de kinderen, maar de lol was er vanaf. Een week voor de geplande thuisreis was hij alweer thuisgebracht en kwamen wij er achteraan met onze eigen auto.

Gelukkig wil hij (ook) nog een keer terug, en volgend jaar gaan we weer! Een jaar om uit te kijken naar het teruggaan naar deze mooie plek!
We leerden ook wat in deze vakantie. Niet die enorme tas mee, zorg voor een goed regenpak. We hadden het nu niet nodig, maar zagen ook de enorme regenbuien in Oostenrijk op onze ‘rustdag’
Dit jaar ga ik Boris leren achter me te lopen, en een goede heupband aanschaffen.
En volgend jaar… dan gaan we weer!

Wij waren in Oostenrijk bij DogWalkTrail. (Wij hebben al geboekt, dus ga uw gang voor 2023!)